เรื่องในอดีตของแม่ ฉันจะลืมไปให้หมด ตอนนี้รู้อยู่เพียงว่า แม่คือ ผู้ให้กำเนิด ถ้าไม่มีแม่ ฉันคงไม่ได้ทำงานที่มั่นคงแบบนี้ ฉันคงไม่ได้มาอยู่ตรงจุดนี้ เพราะฉะนั้น เรื่องต่างๆ ในอดีต ฉันจะไม่คิดถึงมันอีก
ต่อนี้ไป ชีวิตของแม่ จะเป็นอย่างไร เป็นอย่างไรฉันไม่รู้หรอก รู้แต่ว่า ฉันจะอยู่ข้างๆ แม่เสมอ
ตอนนี้แม่ของฉัน ไม่ใช่แม่คนเดิม แม่ไม่รับรู้ความรู้สึกใดๆ ของฉัน เพราะแม่ป่วย โรคนี้ ฉันคิดว่ามันร้ายแรงกว่าทุกโรคที่แม่เคยเป็นเพราะโรคใหม่ของแม่นี้ มันทำให้ฉันและคนรอบข้างของแม่เจ็บปวดไปด้วย
แม่ไม่รับรู้ว่าบางครั้งฉันเศร้า ฉันเครียด หรือฉันเหนื่อย แม่เอาแต่นั่งรอจะให้คนมารับ จะมีคนมาหาแม่ หรือตอนเช้า แม่จะขอติดรถไปกับฉันทุกเช้า แม่บอกว่าไม่อยากอยู่ที่บ้านหลังนี้ บ้านหลังนี้ไฟไหม้เหลือแต่เสา ผีก็ดุ ตอนนี้ แม่ฉันเปลี่ยนไปแล้ว
ฉันมีพี่ชายเพียงคนเดียว แต่เราก็ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ ความทรงจำตอนเด็ก จำได้แค่ว่าพี่ชายเคยโกรธพ่อแม่ที่เอาแต่ตามใจน้องคนเล็กอย่างฉัน ฉันรู้แค่นี้ พอโตขึ้น พี่ชาย ก็มัวแต่ยุ่งกับงานและครอบครัวของเขาเอง ฉันจะฝากชีวิตของแม่และของฉันไว้กับเขาไม่ได้หรอก ฉันเองก็เพิ่งจะรู้เมื่อไม่นานมานี้เอง ฉันอาจจะผูกติดกับภาพในอดีต จำได้ว่าคราวงานศพพ่อ เพื่อนสนิทของพ่อเคยพูดให้พวกเราสามคนแม่ลูกได้ยินว่า จากนี้ไป พี่ชาย คือผู้ชายคนเดียวในบ้านที่เหลืออยู่ ฉะนั้น ดูแลแม่กับน้องให้ดีนะ เพราะพ่อไม่อยู่แล้ว บางครั้งอยากจะบอกพี่เหลือเกินว่า พี่ลืมไปแล้วหรือ ว่าลุงคนนั้นเคยพูดว่าอย่างไร
เอาล่ะ ฉันเข้าใจ และจะพยายามเข้าใจว่า เขามีครอบครัวแล้ว จะให้เขามาให้ความสำคัญกับแม่และน้องสาวมากไม่ได้หรอก ฉะนั้น ฉันต้องสู้ด้วยตัวเอง ไม่มีพี่ชาย ฉันก็ต้องเข้มแข็ง เพราะชีวิตแม่ ขึ้นอยู่กับฉันแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น