จะจากเธอไกลเพื่อไปฮานอยและฮาลองเบย์

อีกวันเดียว ก็ถึงเวลาเดินทางอีกครั้งในชีวิต เป็นอีกโอกาสหนึ่งที่ฉันจะต้องจากบ้านไปไกล หวังว่าคราวนี้ แม่คงจะไม่เป็นอะไรไปอีก การเดินทางครั้งนี้ คงมีอะไรกลับมาเล่าให้ฟังอีกเยอะ แต่ขอโทษที คราวก่อนไปปายและหลวงพระบางมา ก็ยังไม่มีเวลาเขียนเลยเจ้าค่า แหะๆ แต่แปะไว้ก่อนแล้วกัน

คำคม บาดเข้าไปถึงไส้ติ่ง

เมื่อรู้สึกรักใครสักคน ช้าหรือเร็ว ก็ต้องเอ่ยปากบอก
ไยไม่เริ่มเสียแต่วันนี้ ด้วยการทำสิ่งที่ดี ให้กับคนซึ่งเป็นที่รัก
เมื่อความทุกข์มาเยือน จงเผชิญหน้ายิ้มรับความทุกข์นั้น
เพราะเราจะไม่รู้ค่าของความสุข หากไม่มีความทุกข์ในชีวิต
เมื่อมีปัญหาผ่านเข้ามา จงต้อนรับมันด้วยความเงียบสงบ
เหมือนการนั่งเฉยๆ เมื่อไฟดับ เพราะเมื่อเวลาผ่านไป
เราจะมองเห็นสิ่งรอบตัว ได้ชัดเจนขึ้นทีละนิด ทีละนิด
เมื่อสองคน ตัดสินใจเดินทางไปด้วยกันแล้ว
ไม่ว่าจุดหมายจะอยู่ไกลแค่ไหน ….
สิ่งที่จะต้องใส่เป้สะพายหลังไปด้วย คือ การให้อภัย
ความสุขหาได้ง่ายๆ เพียงแต่เลิกกำหนดตัวเองว่า
อย่างนี้คือสุข อย่างนั้นคือสุข ความสุขเริ่มต้นเมื่อใจเป็นสุข
อบอุ่นจริงใจ ใช่จะหาได้จากทุกคน
หากมีเพียงสักคนหนึ่ง หากมีใครสักคนหนึ่ง ให้ความรู้สึกที่จริงใจยามที่ได้อยู่ใกล้
ก็น่าที่จะยกให้คนๆนั้นเป็นคนพิเศษ
คนพิเศษของฉันคือเธอ
โกรธเขาเราเร่าร้อนเหลือหลาย เขาอยู่สุขแสนสบายบ่รู้
เราเร่าร้อนเดียวดาย แดเดือด ขมขื่นนอนคุดคู้ ค่ำเช้าทรมาน

ฝันเหอะ ถ้าอยากจะฝัน

Dream what you want to dream
Go where you want to go
Be what you want to be
Because you have only one life
And one chance to do all the
Things you want to do

ใครหนอ

รูปพ่อสมัยยังเด็ก พ่อฉันอยู่ทางซ้ายของรูป พ่อยิ้มกว้างกว่าอาๆ ลุงๆ ทุกคน พ่อเป็นผู้ชายที่ประเสริฐสมชื่อ เมื่อไร่จะเจอผู้ชายที่ประเสริฐเหมือนพ่อสักที Y___Y

พรุ่งนี้เราจะพบกัน

วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ลักกี้เข้ารับผ่าตัด ตอนเช้า พบว่าที่นอนลักกี้ มีเลือดแดงเต็มไปหมด แม่บอกว่าให้รีบพาลักกี้ไปหาหมอเร็ว ท่าทางจะไม่ค่อยดี เวลาลักกี้ต้องเจ็บป่วยแบบนี้ทีไร ฉันมักจะรู้สึกผิดเสมอที่ชอบไปเห่อน้องๆ ตัวใหม่ๆ แทนที่จะเล่นกับลักกี้เหมือนเดิม แต่ลักกี้ ก็คงเข้าใจ ฉันเป็นแบบนี้ เดี๋ยวฉันก็มาง้อลักกี้เอง ลักกี้คงคิดแบบนี้บ่อยๆ ลักกี้เป็นหมาเรียบร้อย ไม่ดุ บอกให้ทำอะไรก็ทำ คราวนี้ ถ้าพี่บอกว่าให้ลักกี้มีชีวิตอยู่ต่อไปนานๆ ลักกี้ก็ต้องทำแบบนั้นนะ เข้าใจ๋

ดังนั้น ในวันนี้ฉันจึงออกจากที่ทำงานก่อนเวลาเพราะต้องพาเจ้าเพื่อนยากตัวน้อยตัวนี้ไปพบคุณหมอ หมอวินิจฉัยว่าลักกี้มดลูกอักเสบ และต้องรับการผ่าตัดโดยด่วน ก่อนจะเข้ารับการผ่าตัด ลักกี้ถูกฉีดยาเพื่อให้ซึมและสลบ เราสองคนมองหน้ากันผ่านกระจกห้องผ่าตัด ลักกี้มองหน้าฉันตาละห้อย ฉันยังจำภาพนั้นได้ติดตา ถึงแม้ลักกี้จะง่วงเพราะฤทธิ์ของยา แต่ลักกี้ยังจ้องมองมาที่ฉัน เหมือนกับจะถามว่า พาน้องมาไว้ในห้องนี้ทำไม ทำไมไม่ได้ออกไปล่ะ ทำไมง่วงแบบนี้ล่ะ

ฉันเกิดอาการหลอนแบบนี้ทุกทีสิน่า เวลาเพื่อนรักหรือน้อง ๆของฉันต้องไปอยู่ในห้องผ่าตัด เหตุการณ์ของน้องมอม ฝังใจฉันอยู่ไม่น้อย ลักกี้ก็แก่มากแล้วเสียด้วย ไม่เอาน่า เอาคิดในแง่ลบ เอาแต่บอกคนอื่นว่าให้คิดในแง่บวก เราก็ต้องพยายามคิดในแง่บวกบ้างสินะ สู้ๆ นะ ทั้งลักกี้ และตัวพี่เอง พรุ่งนี้เราจะเจอกันนะลักกี้
ส๊าธุ ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายช่วยลักกี้ด้วยเถิด