ชีวิตลำเค็ญของนิลกับเจ้าบุญรอด

เรื่องของนิล เป็นชีวิตที่น่าเศร้า จากความเดิมตอนที่แล้ว ฉันเคยเล่าให้ฟังว่านิล เจ้าหมาตัวเมียสีดำผอมโซ ถูกเอามาทิ้งไว้ที่วัด แถมโชคร้ายซ้ำเติมนิลเข้าไปอีก นิลโดนรถทับ เลยเดินกระเผลกๆ ตอนที่เจอกันครั้งแรก นิลกำลังตั้งท้อง แต่ครั้งล่าสุดที่ฉันไปเยี่ยมนิล นิลคลอดลูกแล้ว แต่นิลยังไม่ประสา นิลหนอนิล เพราะเป็นคุณแม่มือใหม่ นิลจึงขุดทรายฝังลูกตัวเอง นิลจะรู้ไหมนะว่านิลฆ่าลูกในไส้ของตัวเองไปตั้ง 4 ตัว จาก 5 ตัวที่คลอดออกจากท้อง เหลือรอดชีวิตแค่ 1 ตัว ตามรูปที่เอามาฝาก หรือนิลอาจจะรู้เสียก่อนว่า มีลูกตั้ง 5 ตัว นิลเลยเลี้ยงไม่ไหว ดังนั้น นิลเลยตัดสินใจส่งลูกตัวเองกลับไป เผื่อจะได้เกิดใหม่เป็นลูกหมาในบ้านรวยๆ หรือไม่ก็เกิดมาเป็นมนุษย์อมทุกข์ใช้กรรมให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
พี่ชายใจดีให้เจ้าอ้วนดำ ลูกของนิลตัวนี้ว่าเจ้าบุญรอด ก็แหม ก็มันมีบุญ รอดมาได้จริงๆ นี่นะ

การให้อภัยชนะการให้ทั้งปวง

คำคมประจำวัน

วันนี้ทำไข่แตกไป 7 ใบ

วันนี้ผีแม่บ้านเข้าสิง นึกอยากทำกับข้าวทานเอง เหตุเพราะร่วมบุญในเทศกาลกินเจกับเขาด้วยคน แต่อย่างเรา ขอแค่มังสวิรัติก็พอ เมนูวันนี้ ผัดยอดฟักทองใส่ไข่ ตอนสายๆ พอใกล้มื้อเย็น แม่บ้าน(จำเป็น) ก็ไปจ่ายตลาด ซื้อไข่เบอร์ใหญ่ที่สุดในร้านมา 10 ลูก แต่คนเรียบร้อยแบบเรา เผลอทำถุงไข่หลุดมือ โพล๊ะ ไข่เจ้ากรรม แตกไป 7 ใบ โธ่รา ถ้าจะเป็นลางร้าย พอคิดจะเข้าครัว จะเป็นแม่ศรีเรือนกับเค้าสักหน ดั๊นน ทำไข่แตกเกือบหมดถุง แม่ค้าที่ตลาดบอกว่า โห น่าสงสารจัง ตอนเดินออกมาจากตลาด มีแต่คนมอง แหะๆ อายๆๆ เพราะคนเขาคงว่าประหลาด ทำไมมันซื้อไข่ แต่ไข่มันแตกฟระ

นวลน้อย คอยติดตาม

When we first met!

ขอต้อนรับสมาชิกใหม่ของบ้าน แมวหลงทางพลัดจากอกแม่ตัวนี้ ไม่ยอมเดินหนี เมื่อฉันเดินเข้าไปทัก ฉันเลยรับนวลน้อยเข้าบ้าน จนถึงทุกวันนี้ นวลน้อย กลายเป็นสมาชิกใหม่ของบ้านฉันเรียบร้อย

เจ้าแมวน้อยตัวนี้ มีชื่อยาวขึ้นทุกวัน เริ่มแรก ฉันตั้งชื่อมันว่า นวล ตามที่พี่ชายใจบุญที่เคยมอบชื่อนี้ให้เรียกหมาที่ทำงาน มาคราวนี้ ฉันขอยืมเอามาตั้งให้เจ้าเหมียวตัวนี้บ้าง หลังจากนั้น ฉันเพิ่มคำว่าน้อย ข้างหลังคำว่านวล ก็เพราะมันยังตัวน้อยๆ อยู่นี่นา อีกสองสามวันต่อมา ฉันมีนามสกุลให้มันด้วย เพราะเวลาฉันเดินไปไหนมาไหนในบ้าน นวลน้อยเป็นต้องวิ่งตามฉันต้อยๆ นวลน้อยเลยเหมาะมาก กับนามสกุลเท่ห์ๆนี้ คอยติดตาม

นวลน้อย หน้าตาเหมือนเจ้ามอม แมวที่ฉันรักมากที่สุด เหมือนมอมแทบจะ 90% เรื่องของมอมกับฉัน ก็ทิ้งอดีตที่เจ็บปวดไว้เช่นกัน

คนเรา รู้หน้า ไม่รู้ใจ

สุดยอดนะคร๊าบบ เจ้าของบล็อกไม่ต้องพรรณาอะไรอีกเลย หรือนี่จะเป็นสัจธรรมของโลก ปลงเสียเถอะ ถ้าเกิดว่ามีครั้งหนึ่งหรือมากกว่า ที่เราโชคร้ายได้เจอคนแบบนี้