วันพฤหัสบดีที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2550

หมาเจ็บ



วันนี้ช่วงบ่าย เห็นหมีซีเนียร์มานอนอยู่ใต้อาคารสำนักงาน พอเข้าไปดูใกล้ๆ โอ๊ะโหย๋ พี่หมี มีแผลค่อนข้างใหญ่และลึก เหนือตาขวา ตอนแรกนึกว่าโดนกัดมา แต่ไม่ใช่รอยกัดนี่นา ลองซูมภาพเข้าไปใกล้ๆ อีกนิด แผลเป็นวงกลมเท่าเหรียญบาท ลึกน่าดู น้องที่ทำงานบอกว่าน่าจะเป็นรอยถูกปืนอัดลมยิงถากไป ใครช่างใจร้ายนักนะ น่าสงสารจัง เห็นหมีซีเนียร์เจ็บแบบนี้ ทำให้อดคิดถึงหมีของฉันไม่ได้
ฉันขอความช่วยเหลือจากคนใจบุญรอบตัว เพราะตัวเองก็กำลังจะเข้าประชุม เรามีความหวังจากคณะเพื่อนบ้านว่าเขาจะช่วยมันบ้าง แต่เปล่าเลย เจ้าหน้าที่บอกแค่ว่าให้พาหมาไปที่โรงพยาบาลเอง ไม่มีใครสามารถมาดูมันตอนนี้ได้ แม้จะอยู่ข้างบ้านกันแค่เนี้ย สุดท้าย เมื่อฉันประชุมเสร็จ จึงตัดสินใจหยิบขวดยาแดง เอาวะ เป็นไงเป็นกัน ฮาลุยเองก็ได้ฟะ เพราะพี่หมีเคยยอมให้ฉันลูบหัวแล้วนี่นา คราวนี้จะลองเสี่ยงเอายาป้ายให้มันดีไหมเนี่ย ฉันรวบรวมความกล้าและกองเชียร์ได้แล้ว แอบหนีงานลงไปใต้อาคารเพื่อหาพี่หมีฯ อีกครั้ง แต่คราวนี้ พี่หมีฯ ไม่นอนอยู่ตรงนั้นแล้ว หรือมันจะกลับบ้าน สาธุ ถ้าพี่หมีฯ กลับบ้าน ก็ขอให้เจ้านายของพี่หมีพาไปรักษานะ อย่าให้แผลอักเสบล่ะ หายไวๆ ล่ะพี่หมีซีเนียร์

ไม่มีความคิดเห็น: