วันศุกร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2550

วัดอุโมงค์ - ที่พักใจ ตอน 1 ขอแนะนำ พี่นิล

ฉันค้นพบที่พักใจเป็นบ่อให้อาหารปลาที่วัดอุโมงค์ เมื่อไปยังที่แห่งนี้ ฉันรู้สึกสงบและผ่อนคลาย ฉันคิดว่ามนุษย์ทุกคน เมื่อมาถึงที่แห่งนี้ ก็คงรู้สึกเช่นเดียวกัน


เมื่อได้มาที่นี่ จะมีฝ่ายประชาสัมพันธ์เป็นน้องหมาวิ่งมาต้อนรับกันโขยงใหญ่ เช่นเจ้าดำตัวนี้ ฉันไม่รู้จะตั้งชื่อว่าอย่างไรดี เพราะตอนนี้ คนที่เป็นแผนกตั้งชื่อให้น้องหมาๆ ของฉัน ก็เงียบหายไป งั้นน้องก็ชื่อเจ้าดำไปก่อนแล้วกันนะ น้องดำตัวนี้ เป็นหมาตัวเมีย แม่ค้าขายไอศครีมที่ฉันไปอุดหนุนในวัดบอกว่า เจ้าดำตัวนี้กำลังท้องอ่อนๆ และมีคนเอามันมาทิ้งไว้ที่วัด น่าสงสารจัง ถ้างั้นฉันจะเรียกเธอว่า นิล นะ ต่อไปนี้ พี่จะเรียกเธอว่า "นิล" นะ แล้วก็จะพยายามมาหา เอาขนมมาให้กินบ่อยๆ นะ นิลกับน้องในท้องจะได้ไม่อดจนผอมโซแบบนี้


นิลเป็นมิตรกับคนแปลกหน้า นิลยิ้มง่าย เคยเห็นหมายิ้มไหม เวลาหมายิ้ม น่ารักกว่าคนยิ้มตั้งเยอะ นิลเดินตามถุงขนมปังที่พวกเราตั้งใจจะนำไปให้ปลา ต้อยๆ จนพวกเราใจอ่อน นิลเลยได้กินขนมปังหนึ่งแผ่น หลังจากได้รับขนมปังจากพวกเรา นิลคาบขนมปังแล้วิ่งกลับไปยังอาณาเขตของมันทันที เพราะมีหมาอีกหลายๆ ตัว ที่เดินตามเรามาเป็นพรวน นิลคงกลัวโดนรุม เพราะนิลประจบได้เก่งกว่าใคร แต่เรายกประโยชน์ให้นิล เพราะเรารู้ว่านิลมีน้องอยู่ในท้อง

แล้วจะเอาขนมมาให้บ่อยๆ นะ พี่นิล

ไม่มีความคิดเห็น: