เป็นคำถามที่คาใจมานาน ตั้งแต่เสียพ่อกับแม่ไป...มาวันนี้ ได้อ่านกระทู้หนึ่งที่มีคนเขียนลงไปในเว๊บบอร์ของนิ้วกลม ( may152532 ) จึงยกมาเตือนใจตัวเอง ดังนี้
"ผมเชื่อว่าทุกอย่างมีคุณค่า มีความสวยงาม ในตัวของมันเอง มดมันก็มีคุณค่าได้ มันก็สวยงามได้ใบไม้ ธรรมชาติ สัตว์นานาชนิต มันก็มีคุณค่า ความสวยงามในตัวมันได้ คนทุกคนก็มีคุณค่า มีความสวยงามในตัวของเขาขึ้นอยู่กับมุมมองของเรา ว่าเราจะมองมันในด้านใหน มดมันอยู่อย่างนั้นของมันไป ทุกวี่ทุกวัน เดินไป เดินมา ชูหนวด ขุดรูสร้างบ้าน แบกน้ำตาลไปเก็บไว้ บางวันเดินเจอเพื่อนก็อาจจะคุยกันบ้าง "เฮ๊ย ไปใหนนั่น" "ไปแบกน้ำตาลหน่ะ" "อ้าว เช่นกัน" "โอเคนะ ไว้เจอกัน บาย" "บาย"(อันนี้ผมเดาเอานะ เพราะผมก็ไม่เข้าใจภาษามดเช่นกัน)แล้วอยู่มาวันนึง ก็มีคนมาจับตาดู (อาจจะไม่ได้ใช้นิ้วจับ)ชีวิตของมด มาหาข้อดีของมด มาคิดว่ามดน่ารัก แล้วมดก็มีคุณค่าในสายตาของคนๆ นั้น ใบไม้ ใบหญ้า ก้อนกรวด หิน ดิน ทราย ทุกสิ่งทุกอย่าง ก็มีคุณค่าได้ ถ้ามีใครมามองเห็นมัน เช่นกันครับ ตัวนายก็มีคุณค่า ตัวเราก็มีคุณค่า ทุกๆ คนก็มีคุณค่า โดยไม่ต้องรอให้ใครมาบอก แค่เรามองเห็นค่าของตัวเราเองเท่านั้นก้พอครับ ตราบใดที่เรายังคงมีลมหายใจ ยังสามารถใช้กล้ามเนื้อทั้งหลายสิบมัดบนใบหน้า ร่วมแรงร่วมใจกัน'ฉีก'ยิ้ม ให้กับคนอื่นได้ ก็ปาฏิหาริย์แล้ว ผมไม่เชื่อว่าตั้งแต่ลมหายใจแรก คุณไม่ได้ยิ้มเลยสักครั้ง ผมไม่เชื่อว่าตั้งแต่ลมหายใจแรกคุณไม่ได้สร้างรอยยิ้มให้กับใครเลยสักรอย ผมไม่เชื่อว่าคุณไม่มีสิ่งใดเลยที่คุณสามารถทำได้ดีผมไม่เชื่อว่าคุณไม่เคยรักใคร แล้วก็ไม่มีใครเคยรักคุณ ก่อนที่จะรักใคร เราต้องรักตัวเองก่อน ก่อนที่จะให้ใครมาเห็นค่าของเรา เราต้องเห็นค่าของตัวเองก่อน แล้วเราจะมองเห็นค่าของตัวเราเองไม่ได้ ถ้าเราไม่มองหามัน ไม่เฝ้าดูตัวเราเอง ไม่เห็นข้อดีของตัวเอง และไม่คิดว่าตัวเองน่ารัก แต่ผมเชื่อครับ เชื่ออย่างบริสุทธิใจเลยว่า คุณหามันเจอแน่นอนครับ คุณค่าของตัวคุณเอง เมื่อถึงวันนั้น โลกใบนี้จะสวยงามขึ้นอีกเลยอะเลย แล้วคุณก็จะไม่สนใจอีกต่อไปว่าใครจะเห็นค่าของคุณหรือไม่ เพราะว่าคุณได้เห็นคุณค่าของตัวคุณเองแล้ว"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น