เวลาไม่ได้ยินเสียงของใครคนนั้น เหมือนพลังชีวิตมันหดหาย
ห่อเหี่ยว โหวง...เหวง....แหม พูดถึงคำนี้แล้ว หงุดหงิด..ไม่อยากมีคำๆ นี้มาประดับบล็อกเล้ย..ให้ตายเถอะโรบิ้น..เสียรมณ์
วันนี้หมดพลั รอโทรศัพท์มาเกือบจะเจ็ดวันอยู่รอมร่อ จนแล้วจนรอด ก็ยังไม่มีสายเข้า...เฮ้อ...
ทั้งๆที่คิดถึงตลอดเวลา...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น