วันเสาร์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2553

Platonic Love

เขียนจดหมายถึงผู้ชายที่รัก แล้วร้องไห้ไม่หยุด

ในจดหมายนั้น เล่าเรื่อง platonic love ให้ฟัง

ความรักของฉัน ก็คงเป็นแบบนั้น รักแบบไม่คาดหวัง รักแบบบริสุทธิ์ใจ
หวังแต่จะให้คนที่รัก ได้เจอแต่สิ่งดีๆ มีความสุข ไม่คิดจะไขว่คว้า แก่งแย่ง สร้างปัญหาและความเดือดร้อน หรือทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ

ค้นหาความหมายของคำว่า platonic love ได้พบเจอกับ website หนึ่ง (http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=flowerylife&date=30-11-2008&group=11&gblog=35) ได้นำข้อความหนึ่งเรื่อง

"เรือ" กับ "ประภาคาร" (รักเธอกอดคนอื่น) : Platonic Love หนังสือ "จดหมายรัก" โดย ปราย พันแสง..


เมื่อรักใครคนหนึ่ง จึงไม่สำคัญเลยว่าเราจะได้กอดกันหรือไม่

ความรักบางอย่างในชีวิตคนเราเอื้อมไม่ถึง สัมผัสไม่ได้เหมาะสำหรับเอาไว้มองดู..ไว้ชื่นชมอยู่ไกลๆ..

ดวงไฟประภาคารสวยล้ำค่ายามที่เราล่องเรืออยู่ในทะเลลึกจนหาทางกลับไม่ได้

เราจ้องดูดวงไฟ เพียงให้รู้ว่าควรเดินหน้าไปทิศทางใด

แต่ใช่ว่าเราจะต้องเบนหัวเรือ เพื่อมุ่งไปจอดเทียบท่าหน้าประภาคารเสียเมื่อไหร่..

ได้รักเธอ...ประภาคารก็ดูสวยดี

คนที่ฉันกอดได้ ก็ทำให้รู้ว่าโลกนี้สดชื่นสว่างไสว..

อย่าสนใจเลยนะคนดีว่ารักเธอแล้วฉันคนนี้จะกอดใคร

แค่เชื่อว่าฉันรักเธอตลอดไป...เพียงพอแล้ว



ความรักของฉัน ก็เหมือนได้เฝ้ามองดูประภาคาร

ให้แสงไฟจากประภาคารได้นำทางให้ชีวิต หวังเพียงแค่นี้ ไม่ขอหวังอะไรมากเกิน


ไม่มีความคิดเห็น: